شیوا/شیما

بیا دوباره آغاز کنیم، مسیری را که در میانه راهش بریده ایم.   بیا دوباره به آغاز راه برگردیم. این بار چشمهایمان را نمی بندیم، این بار برای رسیدن به مقصدی که در انتهای راه نبود، گامهایمان را تند نمی کنیم.   هستی من! این بار که راه بیفتیم، دستهای هم را می گیریم، قدمهایمان را یکی می کنیم، و از زیبایی های مسیر لذت می بریم: از رقص بیدهای مجنون در نوازش نسیم، از آوای آب در ستایش صبح، از بیقراری گنجشکها,دوباره ...ادامه مطلب

نه غزل نوشته بودم نه ترانه ای سرودم که به حرمت سکوتم، تو به دیدنم بیائی نه سراغ من گرفتی ، نه سخن به نامه گفتی به همان بهانه ای که، نشنیده ای ندائی من به چشم مانده در راه ،به دلی لبالب از«آه» دیده ام که ره رسیده به تقاطع دوراهی غصه ی دوباره ی من ، قلب پاره پاره ی من مانده در حسرت رویت ،به سلامی ونگاهی این شکسته قلب عاشق ،خون به سینه چون شقایق زغمت چنان شکسته که نباشدش دوائی شب بی ترانه ی من ، اشک عاشقانه ی من میرود زغصه دل ، تا به درگه خدائی توبرو که قلب شیدا ، گرچه جان سپرده درجا سر نهد به دامن غم ، در فغان این جدائی... فریدون مشیری, ...ادامه مطلب